Trauma
Het lichaam vertelt. Mensen slaan ervaringen die te snel, niet te controleren en/ of (levens)bedreigend waren, op. Dat gebeurt in het hoofd, maar ook in het 'lichaamsgeheugen.' Mensen zijn zich lang niet altijd bewust dat zo'n impactvolle gebeurtenis of trauma ingrijpende gevolgen kunnen hebben.
Wat zijn signalen dat er mogelijk sprake is van een trauma?
- Je voelt je aanhoudend rusteloos of gespannen.
- Je denkt steeds terug aan iets dat je is overkomen, heb nachtmerries of flash backs in de vorm van beelden.
- Je voelt je vaak angstig, boos, verdrietig of juist gevoelloos.
- Je bent continu alert op je omgeving of slaapt slecht.
- Je ervaart minder plezier of zin in het leven of voelt je somber.
Welke gebeurtenissen kunnen een trauma oproepen? Dat zijn er veel en ze zijn divers. Ik werk met trauma ten gevolge van:
- een bevalling
- een medische ingreep/ ervaringen bij ziekte
- het meemaken van een overlijden
Het kan zo zijn dat jij één van deze ervaringen hebt ondergaan of dat je deze als partner of ouder van een kind hebt meegemaakt. In beide gevallen kan en er sprake zijn van trauma.
Hoe ontstaat trauma?
Mensen zijn zoogdieren. Het autonoom zenuwstelsel regelt vitale lichaamsfuncties, zoals je hartslag, bloeddruk, ademhaling en spijsvertering. Je hoeft hierover niet na te denken. Wanneer er gevaar dreigt, wordt het lichaam automatisch aangezet om te vechten, vluchten of bevriezen.
Wanneer je aan het bevallen bent, een medische ingreep ondergaat of een overlijden meemaakt, wordt de energie die het lichaam gebruikt om in actie te komen vaak niet gebruikt. Je bent je hier lang niet altijd van bewust. Het kan zo zijn, dat jouw lichaam zich paraat heeft gemaakt om de arts die jou hielp en pijn deed, weg te schoppen. Of om van alles te gaan doen voor jouw dierbare die stervende is, terwijl hij/zij niet meer te redden was. Ons´stress systeem' blijft geactiveerd. Het kan ook zo zijn dat jouw lichaam in een staat van 'bevriezing' komt en daarin (gedeeltelijk) blijft. In deze staat voel je je vaker uit contact, moe of lusteloos. De signalen die hierboven beschreven staan, zijn veelvoorkomende klachten die een gevolg kunnen zijn van het trauma.
Traumatherapie
Ik volg de benadering van Peter Levine, die ook wel bekend staat als "Somatic Experiencing." We gaan samen stap voor stap kijken wat jouw lichaam heeft ervaren en wat het nodig had gehad. We starten bij moment dat jij je nog veilig voelde. Vervolgens bewegen we langzaam richting het trauma. Welke signaleren zien we als we nu naar het lichaam en kijken? Wat had het op dat moment nodig gehad, wat er toen misschien niet kon of beschikbaar was? Wat gebeurt er in het lichaam als we daarbij stilstaan? Zo werken we naar het hoogtepunt van het trauma toe. Vervolgens bouwen we af, wanneer voelde je je weer iets veiliger? Hoe voelt jouw lichaam dan? Wat heeft het nog meer nodig om verder te ontspannen of juist zijn beweeglijkheid terug te krijgen? We werken met de subtiele ervaring van het lichaam. Daar vanuit vertrokken kan de ervaring geïntegreerd of 'verteerd' worden. Wanneer we samen zoeken naar wat jij nodig hebt, terugkijkend op het trauma, werk ik naast lichaamssignalen met beelden/ visualisaties en mijn aanraking (ik vraag je altijd om toestemming).
Wat is het resultaat?
In enkele sessies ervaren mensen vaak meer balans in lichaam. Ze voelen zich minder gespannen en opgejaagd (als het stress systeem was geactiveerd). Wanneer mensen vanuit een staat van bevriezing komen, ervaren ze juist meer beweeglijkheid. Wanneer de basisveiligheid beter is geborgd, kunnen mensen zich gemakkelijker openstellen. Zo wordt de levensvreugde vaak meer ervaren en is het gemakkelijker om verbondenheid met anderen te voelen.